Omgaan met de Coronacrisis: onze ervaringen

Vorige week werd ’t Heem benaderd met de vraag wij open stonden voor een interview over hoe onze bewoners en zorgmedewerkers omgaan met de coronacrisis.

(Foto: De Eikelaar - links Marleen Verhoeven en rechts Laura Vreijsen)

Collega’s Laura Vreijsen en Marleen Verhoeven, kwaliteitscoaches bij De Eikelaar, gaven hieraan gehoor. Zij wilden graag vertellen hoe zij binnen ’t Heem omgaan met de druk op de zorg en hun ervaringen delen.

1. Heel Nederland leeft mee met Brabant en met de zorgmedewerkers, jullie doen ongelofelijk goed werk. Hoe is de situatie nu bij jullie?

Marleen: 'Op onze locatie zijn nu de eerste besmettingen. De medewerkers doen het heel goed, maar het zorgt natuurlijk voor veel onrust, ook onder de bewoners. Zieke cliënten geeft extra druk. Iedereen met klachten blijft op de eigen kamer, dat is lastig voor bewoners om mee om te gaan. In samenwerking met 10 andere zorginstellingen uit de regio is een speciale corona-afdeling gecreëerd met vaste medewerkers op een andere locatie in Boxtel. Bedoeld voor mensen met dementie die moeilijk in isolatie te houden zijn. Er zijn nog geen cliënten van ons naartoe verplaatst. Wel is er een medewerker naartoe gegaan.'

2. Hoe gaan jullie met de situatie om?

Laura: 'Het vraagt momenteel veel, alle hens aan dek. Als kwaliteitscoaches houden wij ons bezig met de kwaliteit van zorg, het geïsoleerd verplegen, we hebben contact met een infectiedeskundige van het ETZ over casussen, de uitkomsten daarvan vertalen we naar de afdelingen, die ondersteunen we zo goed mogelijk. Ook inventariseren we dagelijks het aantal zieke cliënten, de ziekmeldingen onder het personeel, we zijn bezig met vragen die oppoppen, het implementeren en uitvoering geven aan het protocol, het organiseren van communicatie met het familienetwerk via iPads, Skype, familienet, logistieke zaken organiseren zoals boodschappen, de was, maaltijdbezorging. Je merkt dat de ontwikkelingen heel snel gaan en dat je telkens  je afspraken of maatregelen bij moet stellen waardoor je vaak ook achter de feiten aan loopt.'

Marleen: 'Ik heb nu zelf ook klachten ontwikkeld en werk uit voorzorg thuis. Ik vind het spannend hoe zich dat ontwikkelt, ik hoop dat het bij milde klachten blijft. Gelukkig ben ik een nuchter persoon.'

3. Hoe is het voor de bewoners? Wat is nu belangrijk voor hen?

Marleen: 'Veel cliënten zijn ontdaan over de beslissingen, ze begrijpen de maatregelen niet altijd, dat is soms heel lastig. Dan wil een bewoner toch naar de supermarkt gaan, terwijl dat niet kan. Wij proberen het zo goed mogelijk te ondervangen door bij iedere persoon te kijken: wat heeft iemand nodig? In deze omstandigheden is dat vooral: een praatje, saamhorigheid, iets om handen hebben, vasthouden aan regelmaat.'
Laura: 'Ik werk met cliënten met dementie, het is wisselend hoe deze cliënten erop reageren. Sommigen krijgen er niet zoveel van mee, anderen missen nu het dagelijkse bezoek van hun partner en begrijpen de situatie niet. Het beklijft niet altijd.'

4. Wat is jullie informatiebehoefte, hoe scholen jullie medewerkers?

Marleen: 'Wij geven scholing on the job, we werken vanuit het protocol en bijvoorbeeld met informatiekaarten van Zorg voor Beter. We begeleiden mensen op de werkvloer, voor het doen van een e-learning of iets dergelijks is nu geen tijd. We hebben veel behoefte aan heldere informatie, liefst met plaatjes. Hoe uiten de klachten zich? Hoe draag je het virus over? Hoe werk je hygiënisch? Voor onze medewerkers is dat wel duidelijk, maar niet voor de mensen eromheen.'

Informatiekaart beschermende kleding

5. Krijgen jullie veel hulp van vrijwilligers en familie?

Laura: 'We krijgen enorm veel hulp aangeboden, dat waarderen we zeer. Maar om de risico’s op besmetting zoveel mogelijk te beperken, hebben wij besloten om daar geen gebruik van te maken. Veel van onze vrijwilligers vallen onder de kwetsbare groepen, dus daar moesten we helaas mee ophouden.'

6. Hoe houden de bewoners contact met thuis?

Laura: 'Wij werken met afdelingsassistentes die ingezet worden voor ondersteunende taken, zoals de was en de boodschappen. Zij verzorgen naast de welzijnsmedewerkers ook mede het contact via de iPad, Skype of Familienet. We zien dat de familie van de bewoners begrip heeft voor de situatie, we hebben nog niemand weg hoeven sturen.'

7. Hebben jullie nog voldoende beschermende materialen?

Laura: 'Dat is bij ons gecentraliseerd, per locatie krijgen we middelen toegewezen. Op dit moment is er nog geen tekort, maar dat gaat wel veranderen.'

8. Er wordt veel gesproken over creatieve oplossingen, hebben jullie daar een voorbeeld van?

Marleen: 'Afgelopen weekend brachten twee ‘cleaning-clowns’ een bezoek aan de Eikelaar. Dat ging via de buitenkant van het gebouw, op een hoogwerker. De bewoners hebben er erg van genoten, we kregen veel positieve reacties.'  Bekijk meer foto's van de cleaning-clowns op Facebook.

Foto: de Eikelaar

9. Wat ervaar je als grootste knelpunt of punt van zorg?

Marleen: 'Ik vind het moeilijk om aan te zien hoe bewoners hieronder lijden. Wat doen we als we meer besmettingen krijgen? Welke zorg kunnen we dan nog bieden en wat niet? We komen dan voor beslissingen te staan: wel of niet naar het ziekenhuis? Hoe kunnen we comfort bieden als mensen niet meer behandeld willen worden?'

Laura: 'Het is lastig om mensen met dementie geïsoleerd te verplegen, dat is een uitdaging voor zorgmedewerkers. De ontwikkelingen gaan snel, er komt veel op het personeel af, dat geeft soms onrust of onduidelijkheid. Cliënten begrijpen de situatie niet altijd. Het probleem is voor hun niet altijd zichtbaar, dat maakt het soms lastig.'

10. Hoe houden jullie de spirit erin?

Laura: 'We zijn enorm trots op hoe wij dit als zorgmedewerkers  allemaal doen! We houden goede moed door waardering naar elkaar uit te spreken op de werkvloer. Ook de landelijke waardering, zoals het gezamenlijke applaus voor de zorg, doet ons enorm goed. En kleinigheidjes zoals een bloemetje en een kaartje van familie. Wij als coaches zijn vooral bezig met het wegnemen van onrust en het beantwoorden van vragen. Er is een goede sfeer in de teams, er is ruimte voor een geintje. Marleen: Maar ook voor het uitspreken van zorgen en onrust. Dat mag er ook zijn hè.'

11. Hebben jullie nog tips voor collega’s?

Marleen: 'We werken nu met A4-tjes met plaatjes waarop instructies staan voor de dagelijkse handelingen, zoals aan- en uitkleden en handen wassen. Met plaatjes werken werkt ook heel goed voor de bewoners. Dat geeft rust en duidelijkheid. Meer informatiekaarten met plaatjes zijn welkom! Laura: Geef elkaar de ruimte om zorgen te uiten en spreek je waardering voor elkaar uit!'

Het interview staat ook op: https://www.zorgvoorbeter.nl/nieuws/kwaliteitscoaches-coronavirus-udenhout.

Het telefonische interview is gehouden op 23 maart jl. met Marianne de Boer van Vilans (de landelijke kennisorganisatie voor langdurende zorg).

Ga naar de inhoud